راکتور هسته ای

راکتو هسته ای در نیروگاهی است که برای تولید انرژی از واکنش های هسته ای استفاده می کند. این راکتورها سه دسته هستند: حرارتی، سوخت سریعو همجوشی (یاگرما هسته ای) در راکتور حرارتی اتم های اورانیوم شکافته می شوند و نوترون هایشان را بیرون می دهند. یک کند کننده همچون گرافیت میله های سوختی را در بر می گیرد و سرعت نوترون ها را کاهش می دهد تا امکان برخورد آن ها به سایر اتم های اورانیوم و رهاسازی نوترون ها و انرژی گرمایی بیش تر، افزایش می یابد.

در راکتور های سوخت سریع، هسته ی سوختی به وسیله ی اورانیوم طبیعی عیار پایین یا ناخالصی احاطه می شود . بعضی از نوترون های خارج شده از هسته به اورانیوم برخورد میکنند و مقداری از آن به ایزوتوپ دیگری از اورانیم به( به نام 239-U ) تبدیل می سازند. این ایزوتوپ به پلوتونیم تبدیل می شود که می تواند به عنوان سوخت راکتور به مصرف رسد. راکتور بیش از نیاز پلوتونیوم تولید می کند ونام سوخت سریع نیز به همین دلیل برای آن انتخاب شده است.

راکتور های همجوشی هنوزبه مرحله ی تولیدتجاری نرسیده اند،در این راکتورها، به جای شکافتن اتم های سنگین، اتم های بسیار سبک به هم فشرده می شوند و جوش می خورند. در تمام راکتور ها، از گرمای تولید شده، برای تبدیل آبه به بخار و به را انداختن ژنراتور های تولید کننده ی الکتریسیته استفاده می شود.